ทำไมคนกตัญญูไม่มีวันตกต่ำ เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น

หลังจากหาคำตอบกับคำว่า กตัญญู ในหลายๆ มิติมาเกือบปี
เหมือนจะเริ่มได้คำตอบและมีประเด็นที่น่าขบคิด
โดยเฉพาะกับตระกูลลูกหลานชาวจีนที่ชอบบอกว่า
คนกตัญญูไม่มีวันตกต่ำ มีแต่จะประสบความสำเร็จ
ทำไมเขาพูดแบบนั้น แล้วมันเป็นเช่นนั้นจริงหรือ

Continue reading

ความซับซ้อนของทีมพัฒนาโปรแกรม และการอยู่ร่วมกันได้กับฝั่งธุรกิจ

ความเข้าใจผิดอย่างหนึ่งที่เห็นอยู่ตลอดในโลกธุรกิจที่อยากเอาเทคโนโลยีเข้ามาใช้ คือ การคิดว่าฉันมีไอเดีย ฉันมีเงิน ฉันมีโปรแกรมเมอร์ แล้วฉันจะสร้างอะไรขึ้นมาได้บนคอมพิวเตอร์ โดยหาได้เข้าใจถึงความซับซ้อนและข้อจำกัดของคอมพิวเตอร์เลย ความจริงการสร้างระบบขึ้นมาสักชิ้นหนึ่งให้ดีและสามารถดำรงอยู่ทนในโลกธุรกิจได้นั้น เบื้องหลังมีความซับซ้อนและมีค่าใช้จ่ายที่ซ่อนเร้นอยู่มากมาย

เมื่อพูดถึงการพัฒนาโปรแกรมขึ้นมาใช้ คนทั่วไปมักจะนึกถึงโปรแกรมเมอร์ที่นั่งหลังขดหลังแข็งอยู่หน้าคอม คิดว่าสั่งไปแล้วจะสร้างอะไรขึ้นมาก็ได้ แต่ความจริงไม่ใช่เลย มันซับซ้อนกว่านั้นมาก และหากคุณคิดจะไปต่อในการแข่งขันในยุคต่อไป คุณต้องทำความเข้าใจเรื่องเหล่านี้บ้างด้วยเช่นกัน เพื่อที่จะได้ไม่เสียเปรียบคู่แข่ง

Continue reading

ความมั่นคงที่แท้จริง คือคุณค่าที่ตัวเรามีให้แก่สังคม

แต่ก่อนเคยคิดว่า
ความมั่นคงที่แท้จริง คือทักษะที่เรามี
หาใช่การได้อยู่ในบริษัทใหญ่ที่คนทั่วไปบอกว่ามีความมั่นคง

หากพิจารณาดูให้ดีแล้ว ประโยคดังกล่าวอาจถูกเพียงครึ่งหนึ่ง
ครึ่งหนึ่งที่ขาดหายไปคือส่วนของการพิจารณาด้านสังคม

Continue reading

คุณค่าของการขอบคุณ

วันนี้ได้เรียนรู้เรื่องน่าสนใจบางอย่างจากเจอขอทานสายบุก
เมื่อเย็นระหว่างเดินทางกลับต่างจังหวัด แวะปั้มน้ำมัน แล้วก็ไปย้ายของเข้าท้ายรถนิดหน่อย
อยู่ๆ ก็มีผู้ชายเดินมา เรียกน้องๆ มาแต่ไกล ทีแรกนึกว่าจะมาถามทางหรือข้อมูลอะไรก็เลยรอฟัง
จากนั้นพี่แกก็พูดเล่าเรื่องชีวิตอย่างไว บอกพระอาจารย์บอกไม่อยากให้ไปขโมยใคร
แต่กำลังจะเดินทางบลาๆ ระหว่างที่งงๆ เราก็บอก เอาใหม่นะ พูดช้าๆ หน่อย ฟังไม่ทัน
เขาก็เล่าใหม่แบบช้าลง สุดท้ายจบด้วยการว่าขอเงินค่ารถ 180 บาท
มาถึงตอนนี้ก็รู้ละว่า ไอ้นี่ขอทานสายเรี่ยรายเงินแน่นอน ส่วนตัวเคยเจอมาแล้วครั้งนึง
แต่ตอนนั้นก็อยู่ตัวๆ ไม่มีคนแถวนั้น ต้องวัดใจว่าจะให้เงิน หรือปฏิเสธไปแล้วเสี่ยงมันโกรธทำร้ายเอา
สุดท้ายเลือกไม่เสี่ยง ก็เลยบอกว่า 180 บาทเลยหรอ ให้ไม่ได้หรอก เยอะไป
แล้วก็เปิดกระเป๋าเงินโกยเหรียญไปให้ น่าจะมีอยู่ 20 กว่าบาท

Continue reading

ทำอย่างไรให้อ่านหนังสือเล่มหนาๆ ได้จบ

3 ปีก่อน มีความคิดอยากอ่านหนังสือเล่มหนาๆ จบกับเขาบ้าง
เห็นคนอ่านหนังสือปีละเป็นตั้งๆ เท่ดี เขาทำกันยังไง
ก็เลยหยิบ Principles มาอ่าน
ณ เวลานั้นเป็นหนังสือขายดีและต้องอ่าน

ก่อนหน้านี้ความจริงก็อ่านหนังสือได้
แต่มักจะอ่านเล่มบางๆ หน่อย สัปดาห์เดียวจบ
แต่พอเป็นหนังสือเล่มหนาๆ ความรู้สึกมันต่าง
มันมีเนื้อหาส่วนที่สนุกน่าสนใจ และมันมีส่วนที่น่าเบื่อ
ส่วนนี้ล่ะที่น่ากลัว เพราะเสี่ยงจะหมดกำลังใจอ่านต่อ
จึงได้ลองเอาเทคนิค Don’t Break the Chain มาใช้
เป็นเทคนิคที่ใช้สำหรับการฝึกนิสัยใหม่ๆ ที่ต้องทำทุกวัน

Continue reading

เรากำลังทำงานเพื่อชีวิตหลังเกษียณกันอยู่หรือเปล่า?

พอดีได้ไปเห็นภาพบน FB แล้วนึกถึงหนังสือที่กำลังอ่าน
เรื่องการมีชีวิต 100 ปี แล้วสะท้อนเรื่องนี้ตรงๆ เลย
หนังสืออธิบายว่า เราจะต้องทำงานมากขึ้นเพียงใด
เพื่อจะใช้ชีวิตหลังเกษียณที่ยาวมากขึ้นเรื่อยๆ ได้ (เพราะมนุษย์อายุยืนขึ้น)

ไอ้เรื่องวิธีการในหนังสือนั่นก็เป็นเรื่องที่ดี
แต่เรื่องที่มันน่าสนใจคือ
เหมือนเราเกิดมาทำงานเพื่อไปใช้ชีวิตตอนเกษียณ
รู้สึกขัดใจกับแนวคิดนี้ชะมัด

Continue reading

ผลึกความคิดที่ได้จากหนังสือ Unicorn Tears สตาร์ตอัพแบบไหนที่ไม่ได้ไปต่อ

Unicorn Tears หนังสือปกสวยเล่มหนึ่งที่ผมตัดสินใจนานมากกว่าจะหยิบมา เพราะรู้สึกว่าทุกวันนี้ปัญหาก็เยอะมากอยู่ละไม่อยากจะรับรู้ปัญหาอะไรเพิ่ม แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจซื้อมา เพราะคิดว่ามึงหนีปัญหาไม่พ้นหรอก ต้องเตรียมตัวเผชิญหน้าถึงจะถูก แล้วก็ค้นพบว่า เป็นหนังสือที่ควรอ่านก่อนจะเริ่มทำสตาร์ตอัพ ไม่ใช่เพิ่งมาอ่านเอาตอนนี้ 555 (จริงๆ เป็นหนังสือที่คนทำสตาร์ตอัพทุกคนควรอ่านสักครั้ง ไม่ว่าจะอยู่ Stage ไหนก็ตาม)

หนังสือเล่มนี้เน้นไปถึงผู้ก่อสตาร์ตอัพเป็นหลัก กล่าวถึงอุปสรรค์ต่างๆ ที่ผู้ก่อตั้งสตาร์ตอัพจะต้องเจอ ซึ่งหลายคนจะเห็นตามข่าวถึงปัญหาของขายไม่ได้ เงินหมด จะอะไรก็ว่ากันไป นั่นก็เป็นปัญหา แต่มีอีกปัญหาที่เป็นเรื่องสำคัญมากด้วยเช่นกัน นั่นก็คือ แรงกดดัน และสภาพจิตใจของผู้ก่อตั้ง ซึ่งมักจะไม่ค่อยมีคนพูดถึงกัน เพราะมันจะแสดงออกถึงความอ่อนแอหรือจะอะไรก็ตามที แต่นี่เป็นเรื่องสำคัญมาก และหนังสือเล่มนี้ก็ได้กล่าวถึงไว้อย่างเป็นห่วงเป็นใย เรียกว่าเข้าถึงหัวใจผู้ประกอบการสุดๆ

หากจะกล่าวถึงสิ่งที่ต้องคำนึงถึง การพัฒนาไอเดีย การหาผู้ร่วมก่อตั้ง การจัดหาและดูแลพนักงาน การพัฒนาแผนธุรกิจ การพัฒนาผลิตภัณฑ์ การบริหารเงิน การระดมทุน การจัดการความสัมพันธ์กับนักลงทุน เรียกว่าเล่มนี้ทำได้ครบรอบด้านเลย ขอแนะนำให้ผู้ประกอบการทั้งหลายลองไปหาอ่านดู

จากประสบการณ์ทำงานสตาร์ตอัพมาได้เกือบจะ 4 ปี ต้องยอมรับเลยว่านี่เป็นเส้นทางที่หฤโหดมาก มีอะไรต้องทำมากมายเสียจนหันมาดูปฏิทินอีกทีแล้วก็ต้องตกใจว่าจะสิ้นเดือนอีกแล้วหรอฟระ แต่ละ Stage ก็มีสิ่งที่ต้องทำ มีปัญหาที่แตกต่างกันไปอย่างสิ้นเชิง ต้องเรียนรู้ ต้องปรับตัวไม่ได้หยุดเลยจริงๆ แต่ก็ท้าทายและสนุกมากไปพร้อมกัน

สื่อต่างๆ นำเสนอข่าวสารเกี่ยวกับสตาร์ตอัพผิดเพี้ยนจากความเป็นจริงไปพอสมควร ความคิดเห็นส่วนตัว ผมคิดว่าสตาร์ตอัพไม่ใช่ทางที่ใครจะมาทำก็จะมา จะไปก็ไป มันมีความคาดหวัง มันมีพันธะมากมาย ผมว่ามันคือ Life Style มันคือเส้นทางของคนที่คิดอยากเปลี่ยนโลก มันคือเส้นทางของนักสู้ หาใช่ที่มาขุดเงินขุดทองหวังรวยเร็วอย่างที่หลายคนเข้าใจกัน การระดมทุนได้เป็นแค่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่แท้จริง

ที่อยากเน้นย้ำอีกเรื่องคือ สภาพจิตใจของคนทำสตาร์ตอัพนั้นต้องแข็งแกร่งดั่งเพชรจริงๆ ผมหมายถึงตั้งแต่ผู้ก่อตั้งไปจนถึงพนักงานทุกคน คุณจะต้องรับศึกรอบด้าน ต้องรักษาสมดุลชีวิตให้ได้ คุณเลือกมาขึ้นเรือเล็ก มันย่อมโคลงเคลงมากเป็นธรรมดา แต่ก็มีข้อดี การแจวของคุณจะส่งผลอย่างมากต่อองค์กร คุณจะเห็นผลลัพธ์ชัดเจนจากงานที่คุณทำ คุณจะได้เรียนรู้ทั้งลึกทั้งรอบด้าน แล้วถ้าอดทนจนเรือไปถึงเป้าหมายได้จริง ก็มารอดูกันว่ารางวัล (ความรู้ ประสบการณ์ เงิน) ที่ได้กลับมานั้นจะคุ้มค่าเพียงใด หรือต่อให้ไปไม่ถึงฝั่ง ผมก็เชื่อว่าคุณก็จะแกร่งจนเดินไปไหนก็มีแต่คนกวักมืออยากให้ไปร่วมงาน

ขอแนะนำหนังสือเล่มนี้ไว้ให้ผู้ก่อตั้งสตาร์ตอัพทุกท่านได้อ่าน ได้พิจารณา และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด จากใจเพื่อนร่วมวงการ และขอเป็นกำลังใจให้นักสู้ทุกคน..

Continue reading

การออกกฎอย่างมีประสิทธิภาพ

ในยุคปัจเจกชนเฉกเช่นปัจจุบันนี้
ทุกคนมีอิสระในการแสดงความคิดเห็น
การจะออกกฎให้ผู้คนปฏิบัติตาม
ต้องเน้นไปที่ประโยชน์สุขของคนในสังคมเป็นหลัก
มากกว่าความคิดเห็นของผู้มีอำนาจปกครอง
หรือขนบธรรมเนียมที่ปฏิบัติสืบต่อกันมา
โดยไม่รับฟังเหตุผลของผู้เรียกร้องอย่างลึกซึ้ง

สังคมจะอยู่ได้ก็ต่อเมื่อผู้คนในสังคมทำตามกฎระเบียบ
ถ้าผู้คนในสังคมเห็นแย้งกับกฎระเบียบที่มีอยู่
ก็คงเป็นเรื่องยากที่คนในสังคมจะปฏิบัติตาม
และเป็นไปไม่ได้ที่สังคมจะสงบเรียบร้อย

หน้าที่ของผู้ออกกฎจึงไม่ใช่การคิดว่าจะออกกฎอะไร
แต่เป็นการออกไปฟังความคิดเห็นจากคนในสังคมให้ได้มากที่สุด
แล้วเก็บเอามาคิดพิจารณาให้ตกผลึกว่า
จะออกกฎอย่างไรให้คนสังคมมีความพึงพอใจ
เพื่อให้ทุกฝ่ายสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างเป็นธรรมที่สุด
รวมไปถึงการสื่อสารหลักการและเหตุผลเพื่อให้คนในสังคมเข้าใจ

ถึงจะไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะทำให้ทุกคนในสังคมพอใจ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะหยุดไม่พัฒนา
วิธีการกำกับสังคม ให้เป็นไปในทิศทางที่เอื้อประโยชน์แก่ทุกคน
ให้ทั่วถึง ให้เท่าเทียม ให้ได้มากที่สุด

สังคมจะเดินต่อไปได้หาใช่เพราะผู้นำสังคมแค่บางคน
แต่เป็นเพราะผู้คนในสังคมที่เดินร่วมกัน
เพื่อให้สังคมได้ก้าวเดิน